Δευτέρα πρωί, και η κόρη μου εδώ και καιρό, θύμα καταναλωτικής μανίας και αυτή, πεπησμένη από την διαφήμιση, πως ότι δείχνει η τηλεόραση είναι και καλό, μου ζητάει να της ανοίξω λογαριασμό για να της δώσουν τον ΤΤ. Ναι, για τους μεγαλύτερους, αν θυμάστε, εκείνο το τετράγωνο κουτάκι κουμπαρας.

Χαρούμενος και εγώ, σαν ευτυχής πατέρας, που η πεντάχρονη κόρη του αποφάσισε να ασχοληθεί με την αποταμίευση, πάω στο γκισέ τους Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για άνοιγμα λογαριασμού.

Συμπέρασμα: Αν δεν θέλουν οι τράπεζες αποταμιευτες, πως να πείσουμε εμείς τα παιδιά μας να αποταμιέυουν...

Πράξη πρώτη: Θέλω προθεσμιακό λογαριασμό έως τα 18 χρόνια της (δλδ κλειστά για 13 χρόνια).
Λυπάμαι κύριε δεν γίνεται. Προθεσμίες μόνο μέχρι ένα χρόνο!!!

Πράξη δεύτερη: Θέλω απλό λογαριασμό ταμιευτηρίου.
Μα γιατί κύριε...Υπάρχουν αμοιβαία κεφάλαια που αποδίδουν καλύτερα.

Πράξη τρίτη: Θέλω απλά ένα βιβλιάριο.
Μα κύριε, με αυτήν την κάρτα θα μπορείτε να κάνετε αναλήψεις ευκολότερα και όποτε θέλετε. Θα μπορείτε να ψωνίζετε και θα έχετε και παραπάνω χρήματα από όσα έχετε στο λογαριασμό σας!!!

Ρε γαμωτο. Τι δεν κατάλαβα; Το μόνο που θέλω είναι ένας αριθμός λογαριασμού, να μπορεί η μικρή μαζί μου, να πηγαίνει μια φορά τον μήνα και να καταθέτει όσα έχει μαζέψει στον κουμπαρά της. Να μάθει να μαζεύει, αντί να μάθει να ξοδεύει όσα έχει, αλλά και όσα δεν έχει!!

Δυστυχώς οι τράπεζες δεν είναι ευχαριστημένες με αυτό. Αφού μας έπεισαν ότι τα χρήματα μας πρέπει να τα ξοδεύουμε σε προϊόντα και υπηρεσίες που συνήθως μας είναι άχρηστα. Αφού μας έπεισαν ότι μπορούμε να έχουμε ακόμη και αυτά που παλιότερα τα ονειρευόμασταν αλλά δεν είχαμε λεφτά να τα αποκτήσουμε (ευκολοδάνεια), σήμερα πάρολη την κατάρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος παγκοσμίως ΕΝΘΑΡΡΥΝΟΥΝ, την δανειοληψεία και τα υπερχρέωση...και όλα αυτά σε κάποιον που απλά ζήτησε έναν ΑΠΛΟ ΚΑΤΑΘΕΤΙΚΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ.

Για πόσο ακόμη θα καταφέρω να κρατήσω την κόρη μου ΑΧΡΕΩΤΗ, από δάνεια;